szczytowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na szczycie, w najwyższym punkcie; najwyższy, kulminacyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Punkt szczytowy. Szczytowa partia gór. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczytowy — 1. «znajdujący się na szczycie, na wierzchu, w górnej części czegoś, wierzchołkowy; dotyczący szczytu budynku, portalu, stołu itp.» Szczytowa strefa gór. Szczytowa ściana budynku. Szczytowe okienko domu. Szczytowa część płuca. Pączek, pęd… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy, szczytowy (w odniesieniu do nasilenia jakiegoś procesu, działalności, stanu emocjonalnego lub nagromadzenia, spiętrzenia jakichś zjawisk,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ТОННЕЛЬ ВЕРШИННЫЙ — тоннель, прорезающий горный массив в его верхней части (Болгарский язык; Български) тунел под връх (Чешский язык; Čeština) vrcholový tunel (Немецкий язык; Deutsch) Firsttunnel (Венгерский язык; Magyar) magasanfekvő alagút (Монгольский язык) оройн … Строительный словарь
apogeum — n VI; lm M. apogeumea, D. apogeumeów 1. «najwyższy stopień, szczytowy punkt (np. rozwoju)» Osiągnąć apogeum sławy. 2. astr. «punkt orbity okołoziemskiej Księżyca lub sztucznego satelity najbardziej odległy od Ziemi» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
kresomózgowie — n I; lm D. kresomózgowiewi anat. «część mózgu osiągająca największy rozwój w toku filogenezy, szczytowy u człowieka» … Słownik języka polskiego
kręg — m III, D. u, N. kręggiem; lm M. i anat. «człon kręgosłupa zbudowany z trzonu i łuku (z wyrostkami) tworzących kanał, przez który przechodzi rdzeń» Kręgi szyjne, piersiowe, lędźwiowe, krzyżowe, ogonowe. ∆ Kręg szczytowy «kręg łączący czaszkę z… … Słownik języka polskiego
krwawnicowaty — + bot. krwawnicowate «Lythraceae, rodzina ziół rocznych lub bylin o łodydze kanciastej, liściach lancetowanych, kwiatach zebranych w szczytowy kwiatostan; obejmuje około dwudziestu pięciu gatunków» … Słownik języka polskiego
kulminacja — ż I, DCMs. kulminacjacji; lm D. kulminacjacji (kulminacjacyj) 1. «punkt szczytowy, największe nasilenie jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, rozkoszy» Kulminacja wód na rzece. Kulminacja melodyczna. Po kulminacji ogarnęła go… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — 1. «najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć itp.» Kulminacyjny moment dramatu. Zdenerwowanie doszło do punktu kulminacyjnego. 2. «wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą… … Słownik języka polskiego
